ðāđāļāđāļāđāļāļāļēāļŠāļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāđāļāđāļāđāļēāļĒāđāļāļēāļāļāļāļāđāļĨāļāđ āđāļāļāļēāļŠāļāļāļ°āđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļŠāļāđāļēāļĒāđ āļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāļāļēāļāļāļāļāđāļĨāļāđāļāđāļ§āļĒāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļ
ðāđāļāđāļāđāļāļāļēāļŠāļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāđāļāđāļāđāļēāļĒāđāļāļēāļāļāļāļāđāļĨāļāđ āđāļāļāļēāļŠāļāļāļ°āđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļŠāļāđāļēāļĒāđ āļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāļāļēāļāļāļāļāđāļĨāļāđāļāđāļ§āļĒāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļļāļāļāļĢāļąāđāļāļāļĩāđāļāļļāļāđāļĨāđāļāļĢāļąāļāđāļāļāļēāļŠāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļļāļāļ§āļąāļāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļĩāđāļāđāļēāļāļ·āđāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļļāļāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāđāļĨāđāļāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāđāļĢāļąāļāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāļĢāđāļĄāļāļąāđāļāļāļĨāļāļāļāļąāđāļāļāļĩāđāļāļāļēāļŠāļĢāļēāļĒāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāļ°āļāļģāđāļŦāđāļāļļāļāđāļāđāļĢāļąāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļĩāđāļāđāļēāļāļ·āđāļāđāļāđāļāļāļĩāđāļāļļāļāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāđāļĨāđāļāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāđ